ఆది కారణ మెన్న రాదు కావున స్వ
భావము లోకమని చెప్పు బౌద్ధమతము
జగ
మబద్ధము బ్రహ్మ సత్యం బటంచు నెం
తయు, బోధపర్చు నద్వైతమతము
సగుణుఁ
డీశుడు ప్రపంచము వానియిచ్ఛావి
భూతి యంచు గణించు ద్వైతమతము
ఇహమె
నిక్కము పరం బెల్లఁ గల్ల యటంచుఁ
దెల్లము సేయు నాస్తిక మతంబు
ఇన్నిమతములలో
సార మెంచి యెంచి
దయయు
నిర్మోహము న్భక్తిధర్మబుద్ధి
నాల్గిట న్గ్రమముగఁ బొందినయము మీఱ
జయము
మనమంద వలయు నో సభ్యులార!
అంసభాగంబున నాడెడు గొప్ప కొ
ప్పున సన్నజాజులు పుడమిరాలఁ
జిన్ని
కెంజాయ వాల్గన్నుల కమ్మల
దివిటీల మును నటుల విధ మొప్ప
హరిహరాకృష్ట
చేలాంచెలంబున నీవి
యందునఁబాణిద్వయంబు మెరయ
మోము
వేకువ చందమామ పోల్కిని వెల్గ
నధరంబు పైఁగెంపులలరుచుండఁ
గాలి
పావడ జీరాడ కాంచి వీడ
కౌను
జవ్వాడ నారద మౌని పాడ
మేచకముతోడఁ దొల్కరి మెరుపుజూడ
నేఁగుదెంచెను లక్ష్మి సర్వేశునీడ
— గజేంద్ర మోక్షణము (1886). పు 26
